امید در پارس جنوبی جوانه می زند

بنابر آنچه مقامات عالیه وزارت نفت اعلام داشته اند مهم ترین برنامه دولت تدبیر و امید در حوزه انرژی، تمرکز بر افزایش ظرفیت تولید گاز از میدان گازی پارس جنوبی قرار دارد و از این رو به بهره برداری رساندن سه پالایشگاه پارس جنوبی با هدف افزایش ظرفیت تولید گاز از میدان گازی پارس جنوبی به بیش از چهارصد میلیون متر مکعب گاز در روز در دستور کار مسوولین ارشدوزارت نفت و زیرمجموعه های فعال آنها در شرکتهای منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس قرار دارد.

حتی وزیر نفت اعلام داشته پس از ورود پالایشگاه های جدید به مدار تولید، ایران می تواند در تولید روزانه از قطر عبور کند. طبیعی است در صورت احیای روند توسعه میدان گازی پارس جنوبی و افزایش ظرفیت تولید گاز از این میدان در آینده ای نزدیک پارس جنوبی بار دیگر به قطب انرژی خاورمیانه تبدیل شود.

دستیابی مجدد ایران به بام انرژی خاورمیانه، تحقق جایگاه در نظر گرفته شده برای صنعت نفت در سند چشم انداز توسعه کشور و درنتیجه محقق شدن منویات مقام معظم رهبری در حوزه انرژی را در پی خواهد داشت.

واقعیت آن است که مهندس زنگنه این باور را در نیروی انسانی شاغل در منطقه ویژه اقتصادی انرژی
پارس تزریق کرده که منطقه پارس جنوبی دوباره به قله انرژی خاورمیانه بازگردد. سوء مدیریت های چند سال گذشته خسارت جبران ناپذیری بر کشور به ویژه در صنعت نفت تحمیل کرده است. به دلیل تحریم های ظالمانه ایران از دستیابی به تکنولوژی های روز دنیا در حوزه انرژی محروم ماند و از این رو نه تنها ایران از استفاده از تکنولوژی روز دنیا که بر حفظ محیط زیست در مناطق صنعتی تمرکز دارد محروم ماند بلکه مجبور به استفاده از تکنولوژی هایی شد که فعالین محیط زیست علامت سوال سنگینی بر آن قرار داده اند.

مسوولین امروز صنعت نفت نیز علی رغم اشراف به این مطلب، ناگزیر به تداوم اجرای این پروژه ها هستند.

وقتی در دولت های قبل، برنامه احداث پالایشگاه های جدید بر اساس تکنولوژی موسوم به زیروفلر کنارگذاشه شد و علی رغم مشخص بودن نتیجه تداوم احداث پالایشگاه ها بر اساس مدل های قبلی، مقامات عالیه دولت دستور به احداث فازهای موسوم به سی و پنج ماهه بر اساس نقشه پالایشگاه های موجود دادند، کاملا طبیعی بود چند سال بعد مثل امروز وضعیت آلایندگی ها در پارس جنوبی به اینجا برسد.

جالب اینکه هدف دولت وقت از کپی نقشه پالایشگاههای قبلی خرید زمان طراحی و در نتیجه تحقق راه اندازی طرحها تا پايان دولت بوده است در حالیکه امروز و با گذشت یک سال از پایان دولت قبلی، هنوز راه دراز حداقل دو ساله ای برای تحقق آن آرزو باقی مانده است.

به بیان دیگر به نیت تحقق یک خواسته ی غیر ممکن فرصت طلایی استفاده از تکنولوژیهای نو نیز از دست رفت.

در واقع وضعيت محیط زیست پارس جنوبی قربانی سوء مدیریت های کلان و تحریم های گسترده بین المللی شده است.

علی رغم اشراف بر این نقایص، درباره پارس جنوبی باید از امید سخن گفت. باید به متولیان امر فرصت داد تا با مدیریتی جهادگونه و تلاشی مضاعف کاستی ها را جبران کنند.

کار با برنامه هم در فضای آرام ،همدلانه و سازنده میسر است. در کنار توجه به مقوله محیط زیست، باید به افزایش تولید گاز از میدان گازی پارس جنوبی و تاثیر آن بر شکوفایی اقتصاد کشور اندیشید.

واقعیت آن است که احیای جایگاه ایران در صنعت نفت نیازمند حمایتی گسترده از این صنعت است.سرمایه انسانی، مدیریتی و تکنولوژیکی صنعت نفت طی سال های گذشته خسارت سنگینی را متحمل شده است. قطعا” حمایت از صنعت نفت بویژه تحولات پارس جنوبی به معنی چشم بستن بر کاستی ها نیست اما باید نگاه تک تک مردم ایران زمین نسبت به تحولات صنعت نفت معطوف به مشارکت در ارتقای جایگاه کشور باشد.

تلاش های شبانه روزی مجموعه کارکنان صنعت نفت در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس با هدف افزایش ظرفیت تولید گاز کشور چشم اندازی روشن پیش روی ایرانیان برای دستیابی به رشد و شکوفایی اقتصاد کشور و خروج از بحران هایی مانند رکود و بیکاری قرار می دهد.به نظر می رسد براي این هدف ملی ،نگاه جناحی باید جای خود را به نگاه جهادی بدهد تا با منابع محدود کشور به نسبت سالهای قبل،حداکثر رشد اقتصادی محقق شود